พ่อแม่มีกันแค่สองคน แต่เลี้ยงลูกหล า ยคนให้โต เรียนจบสูงๆได้

วันนี้เรามีบทความเรื่องราวที่อย ากฝากถึงลูกๆให้ได้อ่ า นกัน เพื่อสำนึกในบุญคุณของพ่อแม่ที่มีต่อลูก เ ตื อ นสติลูกๆไว้อยู่เสมอว่าลูกนั้นคือ ดวงใจของพ่อแม่ เพื่อให้ลูกๆนั้นได้ลำลึกและรู้จักตอบแทนบุญคุณก่อนที่จะถึงวันที่ไม่มีท่านแล้ว

พ่อแม่นี่เก่งเนาะ ไม่มีปริญญาสักใบ แต่ส่งให้ลูกเรียนจนจบปริญญาได้ พ่อแม่นี่แกร่งเนาะ มีกันอยู่สองคน แต่เลี้ยงลูกห้าหกคนจนเติบโตกว่าท่านได้ พ่อแม่นี่ก็แปลกดี ไม่เคยมีข้าวของดี ๆ ใช้ แต่มีปัญญาหาเ งิ น มาซื้ อข้าวของดี ๆ ให้ลูกได้ ทำให้ลูกเข้ากับสังคมได้โดยไม่อายใคร พ่อ แม่ นี่ก็ตลกดีเนาะไม่เคยได้หยุดพัก

แต่ก็ไม่เคยบ่นท่านยอมทน กับความเหนื่อย เพียงเ พ ร า ะกลัวว่าเราจะไม่สบาย ท่านคือคนที่เชื่อมั่นในตัวเรา แม้ในวันที่เราหมดความเชื่อมั่นในตัวเอง เหนื่อยเมื่อไหร่ กลับไปหากำลังใจที่บ้านนะ คนทางนั้นไม่เคยดูถูกเรา แม้ในวันที่เราดูถูกตัวเอง พ่อแม่ยอมทานข้าวกับเกลือได้ เพื่อให้ลูกได้ทานกับข้าวดี ๆ ถ้าลูกยิ้มได้ พ่อแม่ก็อิ่ม

อ ย่ ามองสิ่งที่ท่านทุ่มเทให้เป็นสิ่งเล็กน้อย เ พ ร า ะมันอาจห ม า ยถึงทั้งหมดที่ท่านทั้งสองมี เสื้อเก่า ๆ พ่อ แม่ ใส่ได้ แค่เห็นลูกมีข้าวของเครื่องใช้ ไม่รู้ว่า เรานึกถึงพ่อแม่ตอนไหนบ้าง แต่สำหรับท่าน คงไม่มีเวลาไหนไม่นึกถึงลูก วันไหนสำนึกบุญคุณได้ จงรีบกลับไปดูแลท่านทั้งสอง อ ย่ าบ่นหากท่านทำอะไรไม่ถูกใจ เ พ ร า ะท่านต้องทน มากกว่าเราเยอะ ไปเถอะ กลับไปกอ ดท่าน ก่อนที่จะถึงวันนั้น วันที่ตัวของท่านเย็น จนกอ ดไม่อุ่นอีกแล้ว

ที่มา songtorkwamrak