พ่อแม่นั้นคือผู้มีพระคุณต่อเรามาก กว่าที่เราจะเติบโตมาในวันนี้ มีการศึกษาที่ดี มีหน้าที่การงานทำส่วนหนึ่งก็มาจากพ่อแม่ ท่านต้องทำงานเหนื่อยเพื่อสงเ สี ยให้ได้เล่าเรียน จนกระทั่งจบมามีงานทำหาเ ลี้ ย งตัวเองได้ ฉนั้นสิ่งที่คนเป็นลูกอ ย่ างเราควรทำนั่นคือ การตอบแทนบุญคุณของท่านด้วยการเ ลี้ ย งดูท่านกลับคืน
คนเราเมื่อถึงเวลาเติบโต เป็นผู้ใหญ่เรียนจบหางานทำได้และมีร า ยได้เป็นของตัวเองแล้ว ก็เรียกได้เต็มปากว่าสามารถพึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องรบกวนเ งิ นทองของพ่อแม่อีกต่อไป
คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะคนไทยที่เน้นเรื่องของความกตัญญูกตเวทีต่อบิดาม า ร ด าเป็นที่ตั้งอยู่แล้ว เมื่อทำงานหาเ งิ นได้ก็มักจะแบ่งเ งิ นส่วนหนึ่งของร า ยได้ให้กับพ่อแม่เพื่อตอบแทนในฐานะที่เป็นผู้มีพระคุณที่ส่งเ สี ยเ ลี้ ย งดูเรามา
มีเรื่องราวอยู่ว่า หลังจากเลิกเรียนค าบวิชาอาจารย์ผมก็เห็นอ าจารย์กำลังนั่งจดลิสต์ร า ยการอย่ างเอาจริงเอาจังมาก ผมจึงได้เข้าไปถามอาจารย์กำลังทำอะไรอยู่หรอครับมีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ
อาจารย์เงยหน้ าขึ้น มามองแล้วก็ตอบว่า อ๋อผมกำลังจะลดร า ยจ่ายอยู่เลยเขียนร า ยก ารดูว่ามีอะไร ที่พอจะตัดออ กได้บ้าง เพราะตอนนี้ร า ยจ่ายมันเริ่มเยอะกว่าร า ยได้แล้วน่ะสิ
ในแผ่นกระดาษผมก็เหลือบไปเห็นร า ยการ ที่อาจารย์เขียนไว้ทั้งค่าแม่ครัว คนขับรถคนสวนค่าใช้จ่ายในบ้านและให้แม่อีกเดือนละ 1000 บ า ท ผมค่อนข้างจะสนิทกับอาจารย์ จึงรู้ว่าแม่ของอ าจารย์อยู่บ้ านหลังเดียวกันผมจึงบอ กไปว่า นี่ไงครับ เ งิ นเดือนที่ให้แม่ 1,000 บ า ท
อาจารย์ก็ตัดออ กได้นะครับเพราะคุณแม่ของอ าจารย์ก็อยู่กับอ าจารย์อยู่แล้วค่าใช้จ่ายทุกอย่ างอาจารย์ก็เป็นคนจ่าย ของใช้ทุกอย่ างอาจารย์ก็ซื้ อให้ท่ านทุกเดือน คุณแม่ของอาจารย์ก็เดินไม่สะดวก ไม่ได้ออ กไปไหนอยู่แล้ว ท่านคงไม่ได้ใช้เ งิ นหรอ กครับ
อาจารย์รีบพูดปฏิเสธขึ้น มาทันทีไม่ได้ อันนี้สำคัญมากตัดไม่ได้เพราะเป็นเ งิ นไว้สำหรับหล่อเ ลี้ ย งหัวใจแม่ ผมฟังก็ยังงงๆ จึงถามไปว่าเ งิ นหล่อเ ลี้ ย งหัวใจแม่คือยังไงหรอ
ครับอาจารย์ อาจารย์ก็ได้อธิบายให้ฟัง ขนาดคนเราทุกคนก็ยังต้องการอ าหารเพื่อมาเ ลี้ ย งร่างกายให้อิ่ม ให้มีเรี่ยวแรงในการทำงาน หัวใจคนเราก็ต้องการบางอย่ างเพื่อหล่อเ ลี้ ย งหัวใจเหมือนกันนะ
ลองคิดดูสิ ถ้าหัวใจไม่มีอะไรม าหล่อเ ลี้ ย ง ก็จะแฟบ เหียวเฉาไม่สดชื่น แล้วก็จะทำให้ร่างก ายเราไม่มีแรงที่จะทำอะไรไปด้วยนะถึงแม่จะอยู่กับอาจารย์ก็จริง แต่ถ้าท่านไม่มีเ งิ นอยู่ในมือ
หัวใจท่านก็จะห่อเหี่ยว เวลาเ งิ นเดือนออ กทุกคนก็ต่ างพากันยิ้มแย้ม เหมือนได้เติมพลังใช่ไหม แม่ก็ต้องก ารเ งิ นเดือนเพื่อให้หัวใจพองโ ตเหมือนกันอาจารย์เล่าต่อว่า อย ากรู้ใช่ไหมว่า เ งิ น 1,000 บ า ท เ ลี้ ย งหัวใจแม่อย่ างไร
ตอนอาจารย์พาภรรย าไปคลอ ดลูก คุณแม่ก็ได้ซื้ อทองด้วยเ งิ น 1,000 บ า ท ที่เก็บสะสมไว้ มารับขวัญหลาน สวมสร้อยให้หลาน แล้วพอลูกอ าจารย์โตขึ้นรู้เรื่องสักหน่อย ถ้ามีคน
มาถามว่าใครซื้ อสร้อยให้ เขาก็จะบอ กว่า คุณย่ าซื้ อให้ และเพราะเ งิ น 1,000 บ า ท นี่แหละที่ทำให้คนชร าคนหนึ่งดูน่าเกรงขาม
ถ้าไม่มีเ งิ น 1,000 บ า ทแม่จะรับขวัญหลานได้อย่ างไร วันดีคืนดีมีกำนัน มาที่บ้าน ขอรับบริจ าคเ งิ นไปปรับปรุงห้องน้ำให้วัดในห มู่บ้าน
แม่อาจารย์ก็นับเ งิ นออ กมา 3,000 บ า ท บอ กเอาไปใ ห้กำนันปรับปรุงห้องน้ำ และเ งิ น 1,000 บ า ท ที่เราให้นี่แหละที่เป็นบันได
พ าแม่ไปสวรรค์ถ้าแม่ไม่มีเ งิ นในมือ แล้วแม่จะทำบุญอย่ างไร พอ กำนันไปถามอีกบ้าน คุณลุงกำลังกวาดลานหน้ าบ้านอยู่ กำนันถามคุณลุงร่วมทำบุญ
คุณลุงตอบว่า ลุงไม่มีเ งิ นหรอ ก อาศัยลูกสาวอยู่ ถ้าเขากลับมา เดี๋ยวจะขอเ งิ นจากเข าไปสมทบทำบุญ เป็นเพราะลูกเข าไม่ได้ให้เ งิ นเดือนลุงไว้ จะทำอะไรก็ไม่ได้ นี่แหละ
เห็นอิทธิฤทธิ์ของเ งิ น 1,000 บ า ท ที่ให้แม่ทุกเดือนหรือยัง เ งิ นที่ช่วยหล่อเ ลี้ ย งหัวใจแม่ไว้ จะให้มากให้น้อยไม่สำคัญ อยู่ที่ว่าเราได้ให้เ งิ นเ ลี้ ย งหัวใจแม่แล้วหรือยัง
สิ่งใดๆก็ต ามที่เรามีความตั้งใจดีที่จะทำให้กับพ่อแม่ พ่อแม่ของเราย่อมต้องรู้สึกได้ ความภูมิใจที่เกิดจากความใส่ใจของเราที่มีต่อท่านนั้น มีคุณค่ามากมายมหาศาลกว่าจำนวนเ งิ นหรือท รั พ ย์
สินที่เรามอบให้กับท่านเ สี ยอีก ดังนั้นไม่ว่าเราจะให้เ งิ นเดือนท่านเป็นร า ยเดือนหรือไม่ก็ต าม จำนวนเ งิ นเดือนที่ให้ท่านจะมากหรือน้อย เ งิ นทองที่ให้จะเป็นประจำสม่ำเสมอหรือไม่ก็ต าม สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ท่านต้องการก็คือ เวลาและความใส่ใจที่ลูกแต่ละคน มีต่อท่านที่มีค่ามากกว่าอะไรทั้งปวง
ที่มา รักยิ้ม kiddeepost
