เ งิ นหนึ่งร้อยเปลี่ยนชีวิต

ชีวิตคนเราย ามมีก็มีจนแทบไม่รู้จะใช้อะไรถึงจะหมด แต่พอย ามหมดก็แทบไม่เหลือเลยจริงๆ แต่ทุกสิ่งอ ย่ างในชีวิตเรามันสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ วันนี้เราก็มีบทความดีๆมาฝากเพื่อเป็นข้ อคิดเ ตื อ นสติการใช้ชีวิตในแต่ละวันของเรา จะเป็นอ ย่ างไรเราไปดูกัน

เรื่องนี้มัน มีอยู่ว่าชายผู้หนึ่งตกงา นและได้พาลูกชายตัวน้อยๆของเขา นั่งรถประจำทาง และนั่งไปเรื่อยๆไม่มีจุดห ม า ย และพอถึงตอนเที่ยง ก็ได้พาลูกลงจากรถเดินเข้าร้านอาหาร ต ามสั่งเมื่อเปิดกระเป๋าตังค์เขา กลับพบว่ามีเ งิ น ติ ด ตัวอยู่เพียง10บ า ท มันจึงไม่พอที่จะซื้ อข้าวให้ลูกกิน และเขาบ่นพึมพำกับตัวเองเสมอว่า ชีวิตมันจะรันทดอะไรปานนี้ และจู่ๆเขาก็หันไปพบกับเ ศ ร ษ ฐีอ้วนในชุดสูทดูเป็นคนใจดี

เขากำลังเดิน ผ่ า น มาชายคนนี้ จึงรีบปรี่เข้าไปหา อ ย่ า ง ไม่รีรอ และพูดว่าพี่ชายๆผมขอเ งิ น สักนิดได้ไหมพอให้ผมได้ พาลูกไปกินข้าวได้ไหมครับตอนนี้ไม่มีตังค์เหลือเลย เ ศ ร ษ ฐีตกใจเ พ ร า ะถูกทัก โดยไม่ทันตั้งตัวและพอจับใจ ความได้ก็ยิ้มให้พร้อมตอบว่านี่นะ ก่อนที่จะให้ตังค์น้อง พี่ถามอะไรหน่อยได้หรือไม่ ชายตกงานเขาดีใจมากรีบรับคำทันที ถามได้เยอะๆเลยครับ และเ ศ ร ษ ฐีก็ถามว่า

ทำไมกันน้องจึงไม่ลอง หางานใหม่ที่มันพอได้เ งิ น มาเติมในบัญชีบ้างล่ะ ชายตกงานเขาก็ได้ทำหน้าเ ศ ร้ าเมื่อ ได้ยินคำถามนี้และเขาเองก็ กำมือลูกชายแน่นพูดออ กไปว่า ชีวิตของผมนั้นเจอ มรสุมครับพี่ผมตกงาน จากบริษัทที่ผม ทุ่มเททำงานให้เขา และ ภ ร ร ย า ผมหนีกลับไปอยู่บ้านพ่อ เธอไม่พอใจที่ผมไม่มีเวลาให้และจากนั้น เ งิ นในบัญชีผมก็หมดไป กับอะไรต่างๆมากมาย และตอนนี้ผมรู้สึกหมดไฟคงไม่มีค่า

พอจะเริ่มงานใหม่ได้ และจากนั้นน้ำต าของเขา ก็คลอเ ศ ร ษ ฐีเห็นแบบนั้นก็ควักเ งิ น100บ า ท ออ กจากกระเป๋ามาถือไว้ในมือและก่อนจะพูดปลอบว่า ใจเย็นนะพี่ พอเข้าใจแต่ว่าขออีก อ ย่ า ง ได้ไหมพี่ ขอคุยกับเจ้าหนูนี่ได้มั้ย ได้ครับ ชายตกงานรับคำก่อนจะหันไป บอ กกับลูกชายวัย5ขวบของเขาว่า พีซห นูคุยกับลุง อ ย่ า ง สุภาพนะครับลูก ครับพ่อ เ ด็ ก ชายตัวเล็กเงยหน้ามองเ ศ ร ษ ฐีและเ ศ ร ษ ฐี ยิ้มให้จากนั้นก็เริ่มคุยกัน ชื่อพีซใช่ไหมครับ

ชื่อห นูน่ะลุงชื่อแดนนะ ครับคุณลุงแดน เ ด็ ก ชายตอบห นูช่วยทำอะไรง่ายๆ ให้ลุงได้มั้ยครับเพียงตอบอะไรสัก อ ย่ า ง ก่อน ได้ครับลุงแดน เ ด็ ก ชายยิ้มน่ารักพีซรู้มั้ย ครับว่าเนี่ยเรียกว่าอะไรเ ศ ร ษ ฐี นั่งย่อตัวเท่ากับ เ ด็ ก ก่อนจะชูแบงค์สีแดงในมือขึ้น มา แบงค์สีแดงเ งิ น100บ า ท ครับ ห นู อ ย า ก ได้ไหมล่ะ เ ศ ร ษ ฐีถาม เ ด็ ก ชายเงยหน้า มองพ่อที่เฝ้าดูเหตุการอยู่ และหันกลับมาตอบเ ศ ร ษ ฐีว่าอ ย า ก ได้ครับ

เ พ ร า ะพีซจะได้ไปซื้ อ ข้าวผัดให้พ่อทานครับ ชายตกงานได้ยินแบบนั้น ทำให้น้ำต าคลอเบ้าอีกครั้ง และเ ศ ร ษ ฐีแหงนหน้ามองชาย ตกงานจากนั้นก็ได้พูดว่า น้องชายนายจงตั้งใจดูให้ดีๆ และก็หันกลับมาสบต าน้องพีซอีกครั้ง น้องพีซครับลุงมีเกมให้เล่น เรียกว่าถามปุ๊บตอบปั๊บ กติกาง่ายๆแค่ตอบว่า อ ย า ก ได้หรือไม่ อ ย า ก ได้ก็พอ พีซก็พยักหน้าและทำท่าทาง จริงจังเ ศ ร ษ ฐีเริ่ม ยืนตัวตรงชูแบงค์ร้อยขึ้น และถามคำถามที่หนึ่ง

พีซ ห นู อ ย า ก ได้แบงค์ร้อยนี้ไหมครับ เ ด็ ก ชายพยักหน้า แล้วตอบว่า อ ย า ก ได้ครับ เ ศ ร ษ ฐีหัน มายิ้มให้ชาย ตกงานและกระซิบว่า หากเกิดอะไรขึ้นไม่ต้องวู่วามนะน้องชาย และชายตกงานที่เฝ้าดูอยู่นั้น ก็พยักหน้ารับแบบงงๆไป และทันใดนั้นสิ่งที่ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้นนั่น คือเ ศ ร ษ ฐีขยำเ งิ นแบงค์ร้อยเป็นกลมๆแล้ว โยนลงพื้นและได้ถามเ ด็ กว่า พีซยังอย ากได้เ งิ นนี่อยู่ไหมล่ะ พีชก็ตอบว่า อย ากได้ครับ น้องตอบแบบไร้เดียงสา

แต่ว่าสิ่งไม่คาดฝันครั้งที่สองเกิดขึ้น อีกครั้งเ ศ ร ษ ฐีหยิบแบงค์ร้อยยับๆขึ้น มา และยังขยำหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก เขาโยน มันลงพื้น อ ย่ า ง แรงพร้อมถาม เ ด็ ก ว่า ห นู ยัง อ ย า ก ได้มันอยู่มั้ย น้องพีซหันไปมองหน้าพ่อ ที่กำลังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก่อนหันกลับมาตอบว่า อ ย าก ได้ครับลุงแดน และต่อมาสิ่งที่ไม่คาดฝัน ครั้งที่สามมันได้เกิดขึ้นอีก และครั้งนี้มีเ สี ยงดังทำเอาชายตกงาน หน้าถอ ดสีคนในร้านอาหารรวมถึง

คนที่เดิน ผ่ า น ไป ผ่ า น มาได้หัน มามองกันหมด เ พ ร า ะเ ศ ร ษ ฐีใช้เท้ากระหน่ำกระทืบ เ งิ นยับๆซ้ำแล้วซ้ำอีกและสักพักเขา ก็หัน มาถาม เ ด็ ก อีกว่า พีซยัง อ ย า ก ได้มันอยู่ไหมลูก เ ด็ ก ชายมองด้วยแววต าใสซื่อก่อนยิ้ม และตอบกลับว่า อ ย า ก ได้ครับลุงแดน เ ศ ร ษ ฐียิ้มแล้วย่อตัวลงมาเท่า เ ด็ ก แล้วพูดว่า ห นู ชนะเกมนี้แล้วนะ ลุงถามหน่อยสิ ทำไม ห นู จึง อ ย า ก ได้แบงค์ร้อยใบนี้มันสกปรกมากแล้วนะ พีชตอบว่า เ พ ร า ะมันยังเป็นเ งิ นไงครับลุง

เ ด็ ก ชายตอบเ ศ ร ษ ฐีลูบหัวน้องพีซ ก่อนลุกขึ้นถามชายตกงานว่า นายน่ะได้อะไรจากเรื่องนี้บ้างล่ะ ชายตกงานตอบ เอ่อคือผม ชายคนนั้นยังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ห า ย ได้เพียงคว้ามือลูก มากำไว้แน่น เ ศ ร ษ ฐีเอามือแตะบ่า ชายตกงานเบาๆแล้วพูดว่า ใจเย็นๆนะเป็นพี่ก็ตกใจเหมือนกัน เดี๋ยวพี่เล่าเองนะ ข้ อคิดง่ายๆคือไม่ว่าเ งิ นนี้จะถูกกระทำ อ ย่ า ง ไ รน้องพีซก็ยังอย ากได้เ พ ร า ะว่าคุณค่า ของมันไม่ได้ห า ยไปไง

ชายตกงานเริ่มเข้าใจ และสีหน้าเริ่มดีขึ้น ห ม า ยความว่าที่พี่ชายทำคือ ใช่แล้วพี่กำลังให้น้องพีซ ช่วยเ ตื อ นสตินายไงล่ะ เ ศ ร ษ ฐีกอ ดคอชายตกงาน และชูเ งิ นแบงค์ร้อยยับๆ ขึ้น มาแล้วพูดต่อว่า บางทีชีวิตเราก็ถูกทอ ดทิ้ง ถูกกระทำถูกขยำแล้วขยำอีก ผ่ า น มรสุมชีวิตมามากจนเราต้องบอบช้ำใช่มั้ยไอ้น้อง เขามองหน้าชายตกงานแล้ว พูดไปว่านาย จำไว้นะชีวิตคนเรานั้น มันอาจมีช่วงตกต่ำแต่เราต้อง ไม่ลดคุณค่าของตัวเองนะ

เ พ ร า ะคนเราก็เหมือนกับแบงค์ร้อยยับๆไง และพี่เชื่อว่าทุกคน มีสิ่งที่ดี อยู่ในตัวแค่น้องสิ้นหวังเลยไม่ อ ย า ก ทำงานใหม่ๆ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นแต่มันอยู่ที่น้องดูถูกคุณค่า ของตัวเองฉะนั้นเนี่ยต่อไปนี้ อ ย่ า ดูถูกตัวเองอีกนะน้อง เ พ ร า ะไม่งั้นชีวิตน้องจะมีค่าน้อย กว่าเ งิ นแบงค์ร้อยยับๆนี่ด้วยนะ ได้ยินดังนั้นชายตกงานรู้สึกมีกำลังใจ เขายกแขนเสื้อขึ้น มาเช็ดน้ำต า เขาจดจำคำสอนของเ ศ ร ษ ฐีคนนี้ ตลอ ดไปไม่มีวันลืม

ที่มา forlifeth sabuyjaijung