คนแต่ละคนเกิดมามีต้นทุนที่ต่างกัน บางคนได้เรียนเมืองนอ ก บางคนไม่ได้เรียนเลยก็มีแต่ก็สาารถเอาตัวรอ ดได้ คนที่เรียนจบสูงก็ไม่ควรจะไปดูถูกคนไม่ได้เรียนเ พ ร า ะแต่ละคนก็มีเส้นทางเดินของตัวเอง มีอาชีพทำเป็นของตัวเอง
เรื่องมีอยู่ว่าเด็กหนุ่มคนหนึ่ง เป็นชาวสงขลา เรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกาตั้งแต่เด็กจนจบด็อ กเตอร์ เลยเชียวล่ะ จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเด็กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลา ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง เด็กหนุ่มจึงถามคนแจวเรือว่าเรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง
คนแจวเรือจึงตอบ ไม่มีหรอ กหลาน ที่นี่มันบ้านนอ ก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจว
โอ้ล้าสมัยมากเลยนะลุงโบราณมาก ที่อื่นเขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้วลุง ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง
80 บาท หลานเอ๊ย ย
โอเคไปเลยลุง
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอ ก ก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้า ความศิวิไลซ์ ของอเมริกา ให้ลุงแจวเรือฟัง เมืองไทยเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง ทำไมไม่พัฒนา ทำไมไม่ทำต ามเขาให้ทันสักที
ลุงลุงใช้คอมพิวเตอร์ ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม
ลุงไม่รู้หรอ กใช้ไม่เป็นหลาน
โอ้โฮ ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงห า ยไปแล้ว 25เปอร์เซน แล้วลุงรู้ไหมว่าเศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง
ลุงไม่รู้หรอ ก
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ ชีวิตของลุงห า ยไป 50เปอร์เซน ลุงลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม
แล้วรู้จักดาวเทียมไหม
ลุงไม่รู้หรอ กหลานเอ๊ย ชีวิต ของลุง รู้อยู่อ ย่ างเดียวว่า จะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตลุงห า ยไปแล้ว 75เปอร์เซน แล้วนะ พอ ดีช่วงนั้นเกิดลมพายุพัด มาอ ย่ างแรง คลื่นลูกใหญ่มาก ท้องฟ้ามืดครึ้ม อากาศแปรปวน ฝนใหญ่กำลังจะตกลงมา นี่พ่อหนุ่ม เรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อ กเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม
ได้ผมรู้ทุกเรื่อง จะถามอะไรหรือลุง
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม
ไม่เป็นครับ
งั้นชีวิตของเอ็งกำลังจะห า ยไป 100เปอร์เซน แล้วพ่อหนุ่ม
ฮ่ๅ า อ่ า นแล้วนั่งยิ้มคนเดียว เ พ ร า ะเรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย ทุกอาชีพที่สุจริตเป็นอาชีพที่มีเกียรติ จะเป็นคนร ว ยหรือเป็นคนจนทุกคน มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี และคุณค่า ในความเป็น มนุษย์เท่าเทียมกัน อ ย่ าดูถูกเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ต้องให้เกียรติเคารพอาชีพคนอื่น
ที่มา noonna
