เราถูกฝังให้เป็นคนดี ขยันหมั่นเพียรเพราะคนขยันจะไม่มีวันอ ดต า ย แต่การขยันเราต้องมีขอบเขตไม่บ้างานจนเกินไป ไม่อ ย่ างนั้นสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดเราอาจจะไม่ได้ความสุขจากมันเลย กลับจะได้ความทุ ก ข์และเ สี ยสิ่งที่เรารักไป
ขี้เกียจเกินไปก็ไม่ดี ขยัน มากไปก็ไม่ได้ ค่าโ ง่ เรื่องจริงที่อย ากสอนคนบ้ างาน เมื่อทุกอ ย่ างมีราคาที่ต้องจ่าย บนโลกที่แสนวุ่นวายใบนี้ ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆบางครั้งความสำเร็จ ก็ต้องแลกด้วยการสูญเ สี ยบางอ ย่ าง ใครที่กำลังบ้ างานลองอ่ า น
39 ปีที่แล้ว ผมเริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเ งิ น ที่ว่ากันว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก
35 ปีที่แล้ว ผมแต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรักที่สุด เราต่างสัญญาจะสร้างอนาคตร่วมกัน เธอจะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จทางการงานต ามที่ตั้งใจในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมากอ ย่ างรวดเร็ว
29 ปีที่แล้ว เธอคลอ ดลูกชายคนแรกให้ผม ในขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น ผมขอโ ท ษเธอ สัญญากับเธอว่า ผมขอเวลาทำงานอีกระยะเพื่อครอบครัวผมกลับเมืองไทยรับขวัญลูก และขอโ ท ษเธอด้วยตำแหน่งงานที่ก้าวหน้ากว่าเดิมฝันของเราใกล้เป็นจริง
24 ปีที่แล้ว เธอคลอ ดลูกสาวที่เราเฝ้ารอคอย ผมได้เห็นหน้าลูกสาวแค่วันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมสัญญาว่าผมจะทำงานอีกไม่นานจากนั้นเวลาทั้งหมด ของผมจะเป็นของครอบครัวตลอ ดไปสมกับที่เธอตั้งต ารอคอย
13 ปีที่แล้ว หน้าที่การงานผม ก้าวหน้าจนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค แต่เธอขอ หย่า เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอ กว่า ผมไม่เคยให้เธอผมเถียงว่า ผมให้เธอทุกอ ย่ าง
สุดท้ายเธอบอ กว่า ชีวิตคู่ไม่ได้ต้องการแค่ท รั พ ย์สินเ งิ นทองจนเกินเก็บ หากแต่เป็นความอบอุ่น มั่นใจจากอ้อมกอ ดคนเป็นสามีเติมเต็มในคืนอ้างว้าง สุดท้ายเธอแยกไปส่วนลูกๆ ปู่กับย่า จะดูแลอ ย่ างดี เหมือนกับที่เคยเลี้ยงผมมา
10 ปีที่แล้ว ลูกชายคนโต ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อนประสบอุบั ติเ ห ตุและจากโลกไป ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆที่มีงานสัมนาสำคัญ แม่บอ กว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย าก ผมกอ ดลูกสาวบอ กกับเธอว่า พ่อไม่ดีเอง ขอเวลาพ่ออีกนิดแล้วพ่อจะให้ทุกอ ย่ าง
7 ปีที่แล้ว ก่อนแม่สิ้นใจแม่บอ กกับผมว่า อ ย่ าเอาแต่ทำงานจนลืมไปว่า ลูกต้องการอ้อมกอ ดจากพ่อที่โหยหามานาน อ ย่ าปล่อยให้เธอรอคอยอ ย่ างเดียวดาย
5 ปีที่แล้ว พ่อจากไปต ามแม่ ญาติๆพากันพูดคุยโดยที่ผมแอบได้ยินว่า พ่อตรอมใจที่แม่จากไปเมื่อ2 ปีที่แล้ว กับเรื่องหลานสาวหนีต ามผู้ชายข้างบ้ านไปอยู่ทางใต้แกเอาแต่ โ ท ษตัวเองว่า ไม่มีปัญญาเลี้ยงหลานให้ดีขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุดทางการงานผมเป็นเบอร์หนึ่งในเอเชียแปซิกฟิคต ามเป้าหมาย ผมมีทุกอ ย่ างที่ต้องการผมประสบความสำเร็จ เหนือใครแน่นอนไม่มีสิ่งใดได้มาฟรีๆ การสูญเ สี ยบางอ ย่ างแลกกับความสำเร็จขนาดนี้มันชั่งคุ้มค่า จริงหรอ ?ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเยียวย า เวลาที่ผมโ ก งไปจากครอบครัว
3 ปีที่แล้วห ม อ บอ กว่า ผมเป็นโ ร คซึมเ ศ ร้ า ต้องกินย าต ามสั่งให้ครบน่าแปลกที่ผมมีครบทุกอ ย่ าง แต่กลับอ้างว้างอ ย่ างที่สุด หาใครรักจริงไม่ได้สักคน มีแต่คนที่จ้องจะกอบโกย
สิ่งที่ผมทุ่มเทหามาทั้งชีวิตไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ภรรย าและลูกๆสักคนตอนนี้ผมเข้าใจสิ่งที่ภรรย าผมบอ กตอนเธอจากไปแล้วแต่มันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนานแบบนี้ได้ ถึงตอนนี้ผมยอมแลกทุกอ ย่ างที่หามาได้ กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำพออยู่พอ กิน ขอแค่ให้ได้อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งได้โปรด
ที่มา คุณเสก เพจ มดงาน บ้านรอยยิ้ม fahhsai
