อยู่กับสิ่งที่ตัวเองเป็น คนส่วนน้อยที่จะเข้าใจในตัวเรา เ พ ร า ะคนทั้งโลกนิสัยต่างกัน จงเชื่อในตัวเองจงทำให้สิ่งที่ถูกต้อง พย าย ามเ สี ยใจให้น้องลง แล้วก้าวไปข้างหน้าด้วยความสุขและความมั่นใจ เ พ ร า ะชีวิตนี้เราจะเจออะไรอีกเยอะ หนทางยังอีกย าวไกล ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอ ย่ างไร จงใช้ชีวิตให้มีความห ม า ยที่สุด เรียนรู้ที่จะเดินเพียงลำพังนี่ สิคือวิถีของคนแกร่ง
1.อ ย่ าเลือ กคบคนที่รูปร่างหน้าต า
จงเรียนรู้ที่จะชื่นชม คนที่ความสามารถ และหากคุณคิดว่าตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้ อ ย่ าได้น้อยเนื้อต่ำใจ เ พ ร า ะคุณก็เป็นคนธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่วๆไป
2.ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นใครเพื่อนหรือคนแปลกหน้า คุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้มแม้ในใจจะร่ำไห้ สะอื้นสักเพียงใด เ พ ร า ะมนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ตัว ฉะนั้นอ ย่ าไปคาดหวัง ว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไข หากใครคนหนึ่ง ไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอมก็ต้องฝึกปล่อยฝึกวางฝึกทิ้ง
3.พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด
อ ย่ าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิ น อ ย่ าคิดว่าในสายต าพ่อแม่คุณยังเป็นเด็กอยู่ตลอ ดเวลา อันนี้ก็ถูกถูกในมุมของพ่อแม่แต่ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที
4.หนทางของชีวิตนั้นย าวไกล จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง
เผื่อวันใด ที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเ สี ยใจเ พ ร า ะทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิต ที่ต้องเดินเหมือนกันไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไป จนถึงปล า ยทาง อ ย่ าให้ใครคนใดคนหนึ่ง หรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่งกล า ยเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณ
5.กำแน่นเท่าใดก็สูญเ สี ยมากเท่านั้น
เหมือนกับการกำทรายนั่นแหล ะยิ่งคุณกำแน่น ทรายก็ร่วงออ กจากมือมากเท่านั้น ที่ควรถนอมจงรู้ถนอม เ พ ร า ะเมื่อใดที่คุณสูญเ สี ยไปสิ่งนั้นคนนั้น อาจเป็นสิ่งที่มีค่า ที่ทำให้คุณเ จ็ บป ว ด และเ สี ยใจที่สุดก็เป็นได้ เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวัง หากอย ากร้องไห้ ก็ร้องออ กมาเถอะ แต่เมื่อร้องจนหนำใจแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัดอีกครั้งให้ได้
6.ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเ พ ร า ะทุกสิ่งเปลี่ยนไปทุกเวลานาที
อ ย่ าเอาวิ ธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหา คนสองคนรักกัน อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอ ดเวลาอ ย่ าเอาแต่พร่ำเพ้อ อ ย่ าเอาแต่เรียกร้อง เ พ ร า ะสิ่งนี้อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนยิ่งมาก ยิ่งห่างยิ่งมาก ยิ่งกล า ยเป็นคนแปลกหน้า
ที่มา profession-j55 liekr
