ถึงพ่อแม่ จงสอนลูกจับปลา ไม่ใช่จับปลาให้ลูก

เข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกและอย ากจะทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก การเลี้ยงดูลูกเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ลูกนั้นเติบโตไปแบบไหน ฉนั้นเราควรมีวิ ธีการเลี้ยงการสอนลูกที่ดีเพื่อให้เขาเติบโตมาเอาตัวรอ ดได้และอยู่ได้ในสังคมอ ย่ างเข้าใจ

วันนี้เราจะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้หลักแนวคิดการสอนลูกให้เติบโตเป็นคนที่เก่ง และสามารถใช้ชีวิตรอ ดอยู่ได้ ในสังคม จงสอนให้ลูกรู้จักจับป ล า ไม่ใช่หาป ล า มาเลี้ยงลูก ไปดูกันว่าเราจะต้องทำอย่ างไร บ้าง เพื่อให้ลูกไม่ลำบากในอนาคต ให้ป ล า ลูกหนึ่งตัว มีกินแค่หนึ่งวัน สอนลูกจับป ล า หากินได้ตลอ ดไปจงอย่ าให้ป ล า แก่เขา ควรจะให้เบ็ด

ตกป ล า เขาไป แล้วสอนวิ ธีการหาป ล า ให้แก่เขาเพื่อให้เขารู้จักการเอาตัวรอ ดในสังคมและ รู้จักการหากิน ด้วยตัวของเขาเอง มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งว่าวัยรุ่นคนหนึ่งขอเ งิ นแม่ไปเที่ยว แม่บอ กว่า ลูกรู้ไหมว่าสมัยแม่อายุ เท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนต้องทำงานทุกอย่ าง พับถุงกระดาษขาย ตัดใบตองขนไปส่งขายในตลาด แต่ละ บาทแต่ละสต างค์ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ

ลูกนั่งฟังแม่เงียบๆ ลูกต้องรู้จักความลำบาก ไม่งั้นอีกหน่อย เกิดไม่มีแม่แล้วจะทำยังไง ซัก ผ้ า เองยังไม่ได้ ขึ้นรถเมล์ก็ไม่เป็นใช้เ งิ นอย่ างนี้ จะเอาตัวรอ ดได้ยังไง เมื่อแม่เทศน์จบ ก็ควักเ งิ นยื่นให้ลูก นี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง พ่อแม่จำนวน มากทำอย่ างนี้ เมื่อลูกขอเ งิ นไปเที่ยว จะพร่ำบ่นลูก และ เล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบากใน

สมัยก่อนเล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบากของตนในวัยเท่ากัน แล้วปิดท้ายด้วยการให้เ งิ นลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่า มรดก ในพจนานุกรมชีวิต ทุกอย่ างในชีวิตต้องหามาเองทว่าคนรุ่นนี้เมื่อลืมต าอ้าปากได้ และ เป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคนโดยไม่ตั้งใจ พ่อแม่จำนวน มากเก็บเ งิ นเก็บทองไว้

โดยไม่ยอมใช้ บอ กว่า เก็บไว้ให้ลูก เหตุผลอาจเ พ ร า ะ พ่อแม่ไม่อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบากเหมือนตัวเอง การเตรียมทุกอย่ างให้ลูก เหมือนสะท้อนสิ่งที่ตัวเอง อ ย า กได้ในวัยเ ด็ ก แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนัก ให้ลูก ไปโดย ป ริ ย า ย ไม่มีเ งิ นเป็นปัญหา มีเ งิ นก็เป็นปัญหา บางครั้ง และ บ่อยครั้งการมีเ งิ น มาก อาจทำให้

เลี้ยงลูกย า ก ขึ้นเ งิ นก็เหมือนไ ข มั น ในร่ า ง ก า ย น้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็ อั น ต ร า ย ในสังคมบูชาคน ร ว ย และ การร ว ยทางลัด การอบรมสั่งสอนลูก เดี๋ยวนี้ ย า กขึ้นเรื่อยๆ เ พ ร า ะสิ่งเร้ารอบตัว ทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้น แล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ คือต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เ งิ นและความอ ดทน

การรู้จักใช้ชีวิต และ รับผิ ดชอบตัวเองอย่ าสร้างปัญหาแก่สังคม ไม่พอ กพูนด้วยไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย ม มากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้างและมองให้ออ กว่า หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอ งหรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า กล า ยเป็นรอแต่แบมือขออย่ างเดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้อง

รักให้ถูกวิ ธีด้วย คนร ว ยที่ฉลาด รู้ว่าการได้เ งิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เ งิ น และ คนที่ไม่รู้จักหาเ งิ น มักใช้จ่ายเ งิ นฟุ่มเฟือยคน ที่ร ว ยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากมรดก อาจจะข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข า ดความภาค ภูมิใจของการหามาได้ และ ทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัวอย่ างจริงไม่น้อยที่คนร ว ยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้

องค์กรการกุศลและ ที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง และ สร้างมันขึ้น มาใหม่ มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลกอย่ าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ บอ กว่า ลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทางของพวกเขา เองแน่นอนลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า เขารอช่วยทุกอย่ าง แต่ก็ต้องลงแรงทำงาน การให้เ งิ นทองแก่ลูกหลาน ด้วย

จำนวนที่มากพอสบายทั้งชีวิต เพียงเ พ ร า ะพวกเขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำร ว ย เป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเ พ ร า ะการให้อาจทำ ร้ า ย ลูกๆทางอ้อม บัฟเฟตต์จึงให้มรดกแก่ลูกหลาน มากพอที่พวก เขารู้สึกว่า สามารถทำอะไรก็ได้ แต่ ไม่มากพอที่พวกเขา ไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล

ที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเ งิ นอย่ างสุจริตรู้คุณค่าของการทำงาน การสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆมากกว่าเ งิ นก็ คือความเอาใจใส่ รับรู้กิจ ก ร ร ม ที่ลูกทำเป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เ งิ นอย่ างเดียว ต าม สุภาษิตที่ว่า สอนลูกจับป ล า ไม่ใช่จับป ล า ให้ลูก

ที่มา b i t c o r e t e c h, j i n g j a i 9 9 9,rooormai  sabuyjaijung