ข้ อคิดถึงคนทำงาน อ ย่ ามัวทำแต่งานจนลืมคนใกล้ตัว

การที่เราขยันทำงานก็เพื่อหวังให้ครอบครัวนั้น มีชีวิตที่ดีขึ้น แต่บางครั้งการที่ขยันทำงานจน มากเกินไปก็อาจจะส่งผลต่อเราได้เช่นกัน ฉนั้นเราควรจะทำงานแต่พอ ดีไม่หักโหมจนเกินไป มีเวลาให้กับคนรักคนรอบข้างให้มาก ก่อนที่ทุกอ ย่ างจะสายเกินไป

ขยัน มากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้ คือ ค่าโ ง่ จากคนบ้างาน ที่อย ากสอนคนบ้างานให้เข้าใจเมื่อทุกอ ย่ างมีร า ค า ที่ต้องจ่าย ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ แล้ว บางครั้งความสำเร็จ ก็ต้องแลกด้วยการสูญเ สี ย บางอ ย่ าง

เมื่อ 39 ปีที่แล้ว

ผมเองได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเ งิ นที่มีขนาดใหญ่อันดับ3ของโลก

เมื่อ 35 ปี ที่แล้ว

ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรักเราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกัน เธอคนนั้น จะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงานและ ในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้า ไปมาก

เมื่อ 29 ปีที่แล้ว

ภรรย าของผมได้คลอ ดลูกชายคนแรก ให้ผมขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่นและผมขอโ ท ษเธอ ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะเพื่อครอบครัว ให้ได้สบายกว่านี้แล้ว ผมกลับเมืองไทย รับขวัญลูก และขอโ ท ษภรรย า ด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้าฝัน ของเราใกล้ เป็นจริงแล้ว

เมื่อ 24 ปี ที่แล้ว

เธอคลอ ดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาว เพียงวันเดียว เพราะต้องเดินทางไป ประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมบอ กกับเธอว่า จะทำงานอีกไม่นาน แล้วเวลาทั้งหมด ที่มีจะเป็นของครอบครัวตลอ ดไป เพื่อทดแทน เวลาที่ผ่าน มา

เมื่อ 13 ปีที่แล้ว

งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค ซึ่งมัน เป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ภรรย าผมเธอขอหย่า เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ ที่เธอบอ กว่าผมไม่เคยให้เธอแล้ว สุดท้ายเธอบอ กว่า ชีวิตคู่ไม่ได้ต้องการแค่ ท รั พ ย์สินเ งิ น ทองจนเกินเก็บ แต่ต้องการความอบอุ่น มั่นใจจากอ้อมกอ ด คนเป็นสามีเติมเต็ม ในคืนอ้างว้าง มากกว่า แล้วเธอก็แยกจากไปส่วนลูกปู่ และย่า ท่านจะ ดูแลอ ย่ างดี

เมื่อ 10 ปี ที่แล้ว

ลูกชายคนโตซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อนประสบอุบัติเหตุและเขาได้จากไป ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆที่มีงานสัมนาสำคัญ และแม่บอ กว่าลูกชายเกเรเลี้ยงย าก ผมกอ ดลูกสาวบอ กกับเธอว่าพ่อไม่ดีเองต่อไป พ่อจะให้ทุกอ ย่ างขอเวลาอีก นิดนะ

เมื่อ 7 ปีที่แล้ว

ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอ กกับผมว่าอ ย่ าเอา แต่ทำงานจนลืม ว่าลูกต้อง การอ้อมกอ ดจากพ่ออ ย่ าปล่อยให้ เธอรอคอย อ ย่ างตั้งต ารอ

เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว

พ่อจากไปต ามแม่ญาติๆก็พากันพูดคุย โดยที่ผมแอบได้ยินว่าพ่อตรอมใจ ที่แม่จากไปกับเรื่องหลานสาวต าม ผู้ชายข้างบ้านไป อยู่ทางใต้แกมัวโ ท ษ แต่ตัวเองว่า เลี้ยงหลานได้ไม่ดี ขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุดทางการงานแล้ว ผมมีทุกอ ย่ างที่ต้องการ และสิ่งที่ผมได้มาไม่มีอะไรได้มาฟรี

เพราะการสูญเ สี ยบางอ ย่ างแลกกับความสำเร็จ มันคุ้มค่าจริงหรอ ต่อไป ผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว และล่าสุด 3 ปี ที่แล้ว หมอบอ กว่าผม เป็นโรคซึมเศร้า ต้องกินย าน่าแปลกอยูนะ ที่ผมมีครบทุกอ ย่ าง แต่กลับอ้างว้างคน ที่รักจริง ๆ ก็ไม่มีมีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อ แม่ ภรรย าและลูกๆของผมเลย

ตอนนี้ผมเข้าใจสิ่งที่ภรรย าผมบอ กแล้ว ถึงตอนนี้แล้วมันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนาน ผมยอมแลกทุกอ ย่ างกับการเป็นคนหาเช้า กินค่ำ พออยู่พอ กิน แค่ให้ได้อยู่ร่วมกับ ทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี ใครที่เป็นแบบผมคิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า อ ย่ าทำแต่งานจนลืมคนใกล้ตัว อ ย่ าทำงานหนักเกินไปจนไร้ความสุข ชีวิตเกิดมาเพื่อความสุขไม่ใช่ เพื่อทำงานแค่อ ย่ างเดียว

ที่มา ม ด ง า น บ้ า น รอ ย ยิ้ ม  kaeyim