จงภูมิใจที่วันนี้พึ่งพาตัวเองได้ แม้ไร้เ สี ยงปรบมือจากผู้คนก็ต าม

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คำๆนี้คือจริงที่สุด เพราะเราไม่สามารถที่จะพึ่งพาคนอื่น ไปได้ตลอ ดชีวิตของเราหรอ กนะ สักวันหนึ่งเราก็ต้องอยู่คนเดียว คอยแก้ปัญหาต่างๆด้วยตัวคนเดียว การที่เราจะมัวแต่พึ่งพาคนอื่นหรือให้คนอื่น ยื่น มือมาช่วยนั้น เห็นทีเราจะคาดหวังอะไรไม่ได้หรอ กนะ

ถึงแม้ว่าเขาจะเคยช่วยเรามากแค่ไหนก็ต าม แต่เชื่อเถอะว่า เขาไม่สามารถช่วยเราไปได้ตลอ ดหรอ กนะ สักวันหนึ่งเราก็ต้องทำทุกอ ย่ าง จัดการทุกอ ย่ าง ด้วยตัวของเราเองให้ได้ เราจะได้ไม่ต้องไปพึ่งใคร หรือติดหนี้บุญคุณใครอีก หากเราสามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ เราก็สามารถอยู่ในสังคมได้ดีมากยิ่งขึ้น การที่เรามัวแต่จะพึ่งพาคนอื่นนั้น อาจจะทำให้ เราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ด้วยตัวเองได้นั่นเอง

ย ามเล็กพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ได้รับการเลี้ยงดู

ย ามโตยังพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ชาวเกาะ

พึ่งพาตัวเองได้ จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่

พึ่งพาตัวเองได้ จึงยิ้มได้อ ย่ างภูมิใจ

หากมีท รั พ ย์สินไม่มาก ต้องรู้จักหา

หากไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ต้องรู้จักสร้าง

หากเหนื่อยและท้อ ต้องรู้จักพัก

หากทุ ก ข์แล้วร้องไห้ ต้องรู้จักลุก

หากแค้นเคืองสิ่งใด ต้องรู้จักลืม

คนอื่นให้คุณได้ ก็แค่ต้นกล้าและเมล็ดพันธุ์

คุณต้องลงมือปลูกเอง จึงจะได้รับต้นไม้และร่มเงา

ย ามอับจนอ ย่ ากล่าวโ ท ษที่คนอื่นไม่อุ้มชู

ย ามวิกฤติอ ย่ าคับแค้นที่คนอื่นไม่ค้ำจุน

หากคุณแข็งแกร่ง ปัญหาที่เจอก็คือแรงส่ง

หากคุณกล้าหาญ วิก ฤ ติที่เจอก็คือโอกาส

ยึดในอัตต า อาจนำพาให้ตนหลงทาง

ยึดในผู้อื่น อาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง

พึ่งพาตัวเองได้ ทุกสิ่งย่อมเป็นของคุณ เชื่อมั่นตัวเองและเข้มแข็งไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้ นั่นคือคนจริง แม้ไร้เ สี ยงปรบมือจากผู้คน แต่ตัวคุณย่อมภูมิใจ เปรียบได้กับนกที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้ มันไม่เคยเกรงกลัว หรือ กังวลว่ากิ่งไม้จะหัก ใช่ว่าเจ้านกจะไว้ใจกิ่งไม้ แต่เจ้านกมั่นใจ ในปีกของตัวเองต่างหาก วันนี้ทำเรื่องที่คนอื่นไม่ยอมทำ พรุ่งนี้จะได้สามารถทำในสิ่งที่คนอื่นทำไม่เป็น

ที่มา G a n g b e a u t y bohatto  aanplearn