โตขึ้นจะเข้าใจว่า คนที่ร ว ยจริงคือคนที่เลี้ยงพ่อแม่ได้

ตอนยังเ ด็ กเราสามารถจะทำอะไรก็ได้ จะใช้จ่าย จะกินอะไรก็ได้เ พ ร า ะมีคนคอยหาไว้ให้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนที่คอยหามาให้นั้นต้องลำบากเพียงใด ไม่เคยเข้าใจว่าการหาเ งิ น มาเลี้ยงดูตัวเองนั้นเหนื่อยย ากแค่ไหน ฉนั้นเราขอฝากบทความต่อไปนี้ให้เป็นข้ อคิดไว้กับหล า ยๆคน ที่อาจตอนนี้จะยังไม่เข้าใจเรื่องต่างๆ แต่โตขึ้นได้เจอ กับตัวจะรู้เอง

โตขึ้นน้องจะรู้ว่าย ากยิ่งกว่า หาสามี ดีๆ คือหาทำเลค้าขา ยดีๆ ย ากยิ่งกว่าสอบเข้ามหาวิทย าลัยดีๆ คือ การมีอาชีพการงานดีๆ โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า พ่อแม่เราเอาเงิ นที่ไหน มาเลี้ยงเรา ขนาดเราเ งินเดือน 3 หมื่นยังไม่พอ จะให้พ่อแม่ได้เลย โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า โซดาขวดละ 100 ในผับที่น้องไป แพงขนาดไหน

น้องจะเริ่มสงสัยว่า แม่คนเดียว ทำไมเลี้ยงลูก 3-4 คนได้ จนเรียนจบ แต่ลูก 3-4 คนเรียนจบ มีงานทำหมด แต่ไม่มีใครเลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า ทำไมแม่ต้องทำงานหนัก วันหยุดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว น้องจะรู้ว่าเขาทำเพื่อใคร วันนึงน้องจะคิดได้ว่า

ชีวิตในรั้วมหาวิทย าลัย เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว เ พ ร า ะมีคนหาเ งิน ให้ใช้เรียน ไปเที่ยว ไปไม่ต้องคิดอะไร วันนึงน้องจะรู้ว่า คุณค่าของชีวิต ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่ หรือ กระเป๋าแบรนด์เนม แต่มันวัดกันที่ความรับผิ ดชอบ และสามัญสำนึก

วันนึงน้องจะรู้ว่า คนที่ร่ำร ว ยที่แท้จริง คือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ไม่ใช่คนที่สามารถ จ่ายค่าเหล้ า ขวดละ 5 พัน โดยไม่เ สี ยดาย วันที่พ่อแม่ต า ยวันนั้นแหละ คือวันที่โลกนี้ ไม่มีใครรักน้องจริง หลงเหลืออยู่อีกแล้ว เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ผัวในโซเชี่ยล

วันนึงน้องจะเรียกร้อง หาแต่พ่อแม่ ที่ไม่มีวันหวนกลับคืน มาได้ แม่ข า ยแกงได้วันละไม่ถึงพัน เลี้ยงลูกจนเรียนจบ มีงานทำมาได้ ลูกเ งิ นเดือน 2-3 หมื่น กลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้ วันนี้บทความนี้ น้องอ่ า นแล้วอาจจะไม่เข้าใจ สักวันที่คิดได้จะเข้าใจมันดี

ที่มา songtorkwamrak  stand-smiling