ในย ามพ่อแม่แก่เฒ่า อ ย่ าว่าโ ท ษท่านใน 5 เรื่องนี้ แต่จงเข้าใจท่าน

กว่าชีวิตเราจะเดินทางมาถึงได้อ ย่ างทุกวันนี้มันไม่ง่ายเลย และคนที่ต้องเหนื่อย แต่ไม่เคยท้อ ก็คือพ่อแม่ของเรา ไม่ว่าท่านจะลำบากแค่ไหนท่านก็ไม่เคยบ่นให้ลูก มีแต่สู้เพื่อให้ลูกได้กิน ได้นอนอิ่ม ถ้าจะพูดถึงบุญคุณคงพูดไม่หมด แต่ให้ลูกๆจำไว้เลยว่า พ่อแม่คือผู้มีพระคุณที่สุดในชีวิตแล้ว

ความกตัญญูที่มีต่อท่าน จะนำพาชีวิตเรานั้นให้เจริญรุ่งเรือง ทำมาหากินได้คล่องแคล่วเปรียบสเหมือนพระองค์หนึ่งที่คอยนำทางชีวิตของเรา วันนี้เราก็อย ากจะเ ตื อ นสติลูกๆว่า ในย ามที่พ่อแม่แก่เฒ่าแล้วนั้น ก็จงอ ย่ าพูดโ ท ษท่านใน 5 เรื่องต่อไปนี้เลย แต่จงเข้าใจท่านจะดีกว่า

1. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าชักช้า

ย ามพ่อแม่แก่เฒ่า อย่ าด่าทอว่าท่านทำอะไรชักช้า หากเรายัง ไม่เคยเป็นพ่อแม่เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนเป็นพ่อแม่ต้องใช้ความ รักความอ ดทน มากเพียงใดในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน สอนให้เราอาบน้ำ สอนให้เราฯลฯ

ย ามที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแ ร งกายเพื่อพวกเรา มาบัดนี้ร่างกาย จึงทรุดโทรมหากวันหนึ่งพ่อแม่แก่ชราลง กำลังวังชาเริ่มเสื่อมถอย จงจำไว้ เห็นพ่อแม่ในวันนี้ดุจเห็นตนเองในวันข้างหน้า เรื่องกตัญญู ต้องรีบลงมือทำ

2. ไม่โ ท ษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า

ที่พ่อแม่บ่นว่า ก็เพราะเราทำไม่ได้ดี ที่บ่นว่าไม่ใช่เพื่อตัวท่านเองแต่ เป็นเพราะเพื่อเราไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย ากให้ลูกเจริญก้าวหน้ากว่าตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย ากให้ลูกของตนเป็นอภิชาตบุตร ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง

3. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าไร้ความสามารถ

ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเรื่อง และไม่มีใครที่ทำทุกเรื่องได้สมบูรณ์ พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิตทุ่มเทเลี้ยงดูเราจบเติบใหญ่สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อย่ าต่อว่าพ่อแม่ว่า สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็ไม่ได้คำพูดนี้ เมื่อพูดออ กไป ต่อให้ม้าฝีเท้าไวก็วิ่งต ามไปเก็บกลับคืน มาไม่ทันแล้วมันจะกล า ยเป็นตราบ า ป ในชีวิตคุณไปทั้งชีวิต

4. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าจู้จี้จุกจิก

พ่อแม่เกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มากกว่าเรา อย่ าตะคอ กท่านเมื่อท่านจ้ำจี้ จำไชให้กินข้าว ให้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ให้ใส่หมวกกันน็อ กให้กลับบ้านเร็วๆ ให้เก็บห้อง ให้.ฯลฯ เพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้นที่จะจู้จี้ในเรื่องนี้กับเรา พ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกหลานของท่านแน่นอน หรือคุณว่าไม่จริง

5. ไม่โ ท ษพ่อแม่ย ามท่านป่ ว ยไ ข้

ไม่ว่าพ่อแม่จะยุ่งเพียงไร จะดึกดื่นเพียงไหน จะฝนตกแดดออ กปานใด พอเราเ จ็ บไ ข้ท่านจะละทิ้งการงานในทันที ท่านจะพาเราไปหาหมอในทันที ท่านจะหาวิ ธีเยียวย ารั ก ษ าเราในทันที ย ามที่ท่านป่ ว ยไ ข้

เราทำเหมือนที่ท่านทำให้เราได้มากน้อยเท่าไหร่ หรือว่าเพราะพ่อแม่เ จ็ บ ป่ ว ย นานวันจึงทำให้ลูกไม่กตัญญูดูแลหรือ หรือเราจะเป็นจำนวนคนที่สังคมตรา หน้าว่าเป็นลูกอ กตัญญูเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่งพ่อแม่ให้กายสังขารมา

มิใช่ให้เรามาคอยกล่าวโ ท ษท่านในขณะที่เราโตขึ้น พ่อแม่ก็เริ่มแก่ชราลง จวบจนลาโลก ลาลูกหลานไปอย่ างไม่มีวันหวนกลับ ไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มีเรา โ ท ษกล่าวพ่อแม่ มิสู้เข้าใจพ่อแม่หากแม้แต่พ่อแม่

คุณยังให้อภั ยไม่ได้ แล้วจะไปให้อภั ยใครในโลกใบนี้ได้ร้อยพันความดี งามความกตัญญูมาเป็นอันดับที่หนึ่ง เริ่มจากเวลานี้ วันนี้ อย่ าได้โ ท ษกล่าวพ่อแม่อีกต่อไป

ที่มา  smileroyyim